ارز متمرکز و غیر متمرکز چیست ؟
ارزی که تحت کنترل دولت یا بانک و یا یک نهاد باشد متمرکز محسوب می شود زیرا توسط آن نهاد قابل سیاست گذاری است. بنابراین ارزهای سنتی مانند دلار ، یورو ، لیر و ریال همگی متمرکز هستند. مثلا ارز ریال تحت کنترل بانک مرکزی ایران و البته دولت ایران است. دولت ایران برطبق سیاست های مالی خود می تواند ریال را دستکاری کند و سیاست های مالی خود را به پیش ببرد و به این ترتیب از این توان برای پیشبرد اهداف و جبران مشکلات خود استفاده کنند هرچند به ضرر بقیه باشد.
ارزهای متمرکز معایب بزرگی دارند که در بخش بعدی بررسی شده است.
در مقابل ارزهای متمرکز مانند ریال و دلار ، در چند سال گذشته رمزارزها بوجود آمده اند که اکثرا غیرمتمرکز هستند به این معنی که این ارزها تحت کنترل هیچ دولت و یا بانکی نیستند. رمزارزها به دلیل ماهیت دیجیتالی بودنشان (بصورت کاغذ فیزیکی نیستند) بر روی کامپیوترها ذخیره می شوند. ایده اصلی رمزارزها ذخیره اطلاعات مربوط به حساب ها و واریز و برداشت ها بر روی تعداد زیادی از کامپیوترها در سراسر جهان است که آنها را از وابستگی به هر دولت یا بانکی دور می کند. بنابراین با استفاده از رمزارزها ، دولت ها دیگر قادر نخواهند بود سیاسیت های مالی دلخواه خود را اجرا کنند و به سیستم های مالی دستبرد بزنند!
